چه کسانی ترامپ را «به سمت یک جنگ سرد جدید» هل می دهند؟

به گزارش خبرگزاری گروه سیاسی میثاق نیوز، پایگاه آمریکایی «آنتی وار» نوشت: در تاریخ ششم ماه مه، رئیس جمهور ترامپ یک لایحه اختیارات جنگی را وتو کرد که در آن تصریح کرد که وی باید از کنگره بخواهد مجوز استفاده از نیروی نظامی علیه ایران را صادر کند.

کمپین «فشار حداکثری» ترامپ مبنی بر تحریم های مرگبار و تهدید به جنگ علیه ایران، متوقف نشده است؛حتی وقتی که ایالات متحده، ایران و کل جهان به شدت ناگزیر هستند که درگیری های را کنار بگذارند تا با خطر مشترک کووید -۱۹ روبرو شوند.

بنابراین چه چیزی در مورد ایران وجود دارد که آن را به هدف دشمنی با ترامپ و نومحافظه کاران تبدیل می کند؟ دولت های سرکوبگر بسیاری در جهان وجود دارند و بسیاری از آنها متحدین نزدیک ایالات متحده هستند؛ بنابراین این سیاست به روشنی مبتنی بر ارزیابی عینی نیست که ایران از مصر، عربستان سعودی یا سایر پادشاهی های خلیج فارس سرکوبگرتر است.

همانطور که ادعاهای دروغین منجر به جنگ بوش علیه عراق در سال ۲۰۰۳ شد، هدف واقعی ترامپ گسترش سلاح های هسته ای نیست بلکه تغییر رژیم است.

پس از ۴۰ سال تحریم ها و خصومت های ناکام، ترامپ و یک عده ای از جنگ طلب های آمریکایی همچنان به این امید بیهوده چسبیده اند که یک اقتصاد ضعیف و رنج گسترده در ایران منجر به یک قیام مردمی خواهد شد یا آن زمینه را برای اجرای کودتای تحت حمایت آمریکا یا حمله نظامی فراهم می کند.

  

چه کسانی ترامپ را «به سمت یک جنگ سرد جدید» هل می دهند؟

به گزارش خبرگزاری گروه سیاسی میثاق نیوز، پایگاه آمریکایی «آنتی وار» نوشت: در تاریخ ششم ماه مه، رئیس جمهور ترامپ یک لایحه اختیارات جنگی را وتو کرد که در آن تصریح کرد که وی باید از کنگره بخواهد مجوز استفاده از نیروی نظامی علیه ایران را صادر کند.

کمپین «فشار حداکثری» ترامپ مبنی بر تحریم های مرگبار و تهدید به جنگ علیه ایران، متوقف نشده است؛حتی وقتی که ایالات متحده، ایران و کل جهان به شدت ناگزیر هستند که درگیری های را کنار بگذارند تا با خطر مشترک کووید -۱۹ روبرو شوند.

بنابراین چه چیزی در مورد ایران وجود دارد که آن را به هدف دشمنی با ترامپ و نومحافظه کاران تبدیل می کند؟ دولت های سرکوبگر بسیاری در جهان وجود دارند و بسیاری از آنها متحدین نزدیک ایالات متحده هستند؛ بنابراین این سیاست به روشنی مبتنی بر ارزیابی عینی نیست که ایران از مصر، عربستان سعودی یا سایر پادشاهی های خلیج فارس سرکوبگرتر است.

همانطور که ادعاهای دروغین منجر به جنگ بوش علیه عراق در سال ۲۰۰۳ شد، هدف واقعی ترامپ گسترش سلاح های هسته ای نیست بلکه تغییر رژیم است.

پس از ۴۰ سال تحریم ها و خصومت های ناکام، ترامپ و یک عده ای از جنگ طلب های آمریکایی همچنان به این امید بیهوده چسبیده اند که یک اقتصاد ضعیف و رنج گسترده در ایران منجر به یک قیام مردمی خواهد شد یا آن زمینه را برای اجرای کودتای تحت حمایت آمریکا یا حمله نظامی فراهم می کند.

اتحاد علیه ایران هسته ای و پروژه ضد افراط گرایی

یکی از سازمانهای مهم که خصومت با ایران را ترویج و تحریک می کند، گروهی در سایه تحت عنوان «اتحاد علیه ایران هسته ای (UANI)» است. این موسسه در سال ۲۰۰۸ تأسیس و در سال ۲۰۱۴ تحت پوشش پروژه اتحاد برای مبارزه با افراط گرایی (CEPU) گسترش یافت و سازماندهی مجدد شد تا حملات خود را به ایران گسترش دهد و توجه سیاستگذاران آمریکایی را به نقش اسرائیل، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و سایر متحدین ایالات متحده در گسترش خشونت، افراط گرایی و هرج و مرج در خاورمیانه دور کند.

UANI با نگه داشتن رجیستری کسب و کار صدها شرکت در سرتاسر جهان – از آدیداس تا خدمات مالی زوریخ – به عنوان مجری خصوصی تحریم های آمریکا عمل می کند. UANI با نامگذاری و ننگین کردن آنها و انتشار گزارش هایی برای رسانه ها، از دفتر کنترل دارایی های خارجی خواستار صدور جریمه و مجازات از این شرکت ها می شود. این گروه همچنین یک چک لیست از شرکتهایی که اظهارنامه امضا کرده اند که تضمین می دهند با ایران تجارت نکنند.

با توجه به اهمیت کم مردم ایران برای آن ها، UANI حتی شرکت های دارویی، بیوتکنولوژی و تجهیزات پزشکی – از جمله آزمایشگاه های بایر، مرک، پفیزر، الی لیلی و ابوت را هدف قرار داده است – که مجوزهای ویژه کمک های بشردوستانه آمریکا به آنها اعطا شده است.

UANI بودجه خود را از کجا دریافت می کند؟

UANI توسط سه مقام سابق آمریکا، دنیس راس، ریچارد هولبروک و مارک والاس تأسیس شد. در سال ۲۰۱۳، بودجه متوسطی معادل ۱٫۷ میلیون دلار داشت. تقریباً ۸۰٪ از این بودجه توسط دو میلیاردر یهودی-آمریکایی با روابط محکم با اسرائیل و حزب جمهوریخواه حاصل می شد. ۸۴۳،۰۰۰ دلار از توماس کاپلان سرمایه گذار فلزات گرانبها و ۵۰۰ هزار دلار نیز از کازینوی شلدون آدلسون. والاس و سایر کارمندان UANI نیز برای شرکتهای سرمایه گذاری کاپلان کار کرده اند. او یک سرمایه گذار اصلی و مدافع UANI و گروه های وابسته به آن است.

در سال ۲۰۱۴ ، UANI به دو نهاد تقسیم شد: UANI اصلی و پروژه «چراغ سبز» Green Light که به عنوان پروژه ضد افراط گرایی فعالیت می کند. هر دو نهاد تحت حمایت سومین پروژه Counter Extremeism United) CEPU) تأمین می شوند.