به گزارش گروه بینالملل میثاق نیوز، طی چند ماه گذشته ویروس کووید-۱۹ یا همان کرونا، آمریکا و چین را به شدت به جان هم انداخته است. جدال بر سر این مهمان ناخوانده، که جان بیش از ۳۵۰ هزار انسان را در سراسر دنیا گرفته، را باید به فهرست مناقشات درازمدت دو کشور از تنشهای تجاری تا مناقشه دریای چین جنوبی و مسئله هنگ کنگ افزود.
اما تنشهای تازه میان پکن و واشنگتن حقیقتی را نمایان کرد که بسیار جالب توجه بود. شیوع ویروس کرونا و سوء مدیریت دولت دونالد ترامپ پرده از این واقعیت انکار شده برداشت که تا چه اندازه استانداردهای حقوق بشری، که آمریکا همواره از آن دم میزند، در این کشور پایین هستند.
شیوع ویروس کرونا اگرچه چالشی جدی و بی سابقه را برای همه کشورهای دنیا رقم زد، اما ریاکاری آمریکا در اعلان «خودخونده اش» به عنوان بزرگترین مدافع حقوق بشر را برملا کرد.
تا به امروز ویروس کرونا بیش از ۱.۷ میلیون نفر از آمریکاییها را آلوده کرده و بالای ۱۰۲ هزار نفر از آنها را به کام مرگ کشانده است. در کمتر از ۱۰۰ روز شمار مبتلایان در آمریکا از مرز یک میلیون نفر فراتر رفت و میزان مرگ و میرها به ۶۰ هزار نفر رسید. این در حالیست که اولین مورد ابتلا به کرونا در ۲۱ ژانویه در این کشور گزارش شد و تنها ظرف دو ماه، تعداد تلفات این بیماری از شمار تلفات آمریکاییها در جنگ ویتنام گذشت. این ارقام هولناک به معنای از دست دادن جان انسانهای بیشمار و از هم پاشیدن خانوادههای بسیاری است.
حق انسانها برای حیات و برخورداری از سلامت از اساسیترین اصول حقوق بشر است که در اعلامیه جهانی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده و مورد احترام است. با این حال دولت آمریکا از ابتدای ژانویه نه تنها گوش خود را نسبت به هشدارهای چین و سازمان جهانی بهداشت بست، بلکه هشدارهای جامعه اطلاعاتی این کشور را نادیده گرفت و از اقدام برای کنترل شیوع ویروس کرونا امتناع کرد و رقم هولناک بیش از ۱۰۰ هزار قربانی را طی سه ماه روی دست این کشور گذاشت.
به گزارش گروه بینالملل میثاق نیوز، طی چند ماه گذشته ویروس کووید-۱۹ یا همان کرونا، آمریکا و چین را به شدت به جان هم انداخته است. جدال بر سر این مهمان ناخوانده، که جان بیش از ۳۵۰ هزار انسان را در سراسر دنیا گرفته، را باید به فهرست مناقشات درازمدت دو کشور از تنشهای تجاری تا مناقشه دریای چین جنوبی و مسئله هنگ کنگ افزود.
اما تنشهای تازه میان پکن و واشنگتن حقیقتی را نمایان کرد که بسیار جالب توجه بود. شیوع ویروس کرونا و سوء مدیریت دولت دونالد ترامپ پرده از این واقعیت انکار شده برداشت که تا چه اندازه استانداردهای حقوق بشری، که آمریکا همواره از آن دم میزند، در این کشور پایین هستند.
شیوع ویروس کرونا اگرچه چالشی جدی و بی سابقه را برای همه کشورهای دنیا رقم زد، اما ریاکاری آمریکا در اعلان «خودخونده اش» به عنوان بزرگترین مدافع حقوق بشر را برملا کرد.
تا به امروز ویروس کرونا بیش از ۱.۷ میلیون نفر از آمریکاییها را آلوده کرده و بالای ۱۰۲ هزار نفر از آنها را به کام مرگ کشانده است. در کمتر از ۱۰۰ روز شمار مبتلایان در آمریکا از مرز یک میلیون نفر فراتر رفت و میزان مرگ و میرها به ۶۰ هزار نفر رسید. این در حالیست که اولین مورد ابتلا به کرونا در ۲۱ ژانویه در این کشور گزارش شد و تنها ظرف دو ماه، تعداد تلفات این بیماری از شمار تلفات آمریکاییها در جنگ ویتنام گذشت. این ارقام هولناک به معنای از دست دادن جان انسانهای بیشمار و از هم پاشیدن خانوادههای بسیاری است.
حق انسانها برای حیات و برخورداری از سلامت از اساسیترین اصول حقوق بشر است که در اعلامیه جهانی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده و مورد احترام است. با این حال دولت آمریکا از ابتدای ژانویه نه تنها گوش خود را نسبت به هشدارهای چین و سازمان جهانی بهداشت بست، بلکه هشدارهای جامعه اطلاعاتی این کشور را نادیده گرفت و از اقدام برای کنترل شیوع ویروس کرونا امتناع کرد و رقم هولناک بیش از ۱۰۰ هزار قربانی را طی سه ماه روی دست این کشور گذاشت.
رئیس جمهور آمریکا حتی دستور آزمایش تشخیصی ابتلا به ویروس کرونا را با تاخیر صادر کرد، به این دلیل که انتخابات سوم نوامبر و دستاوردهای سیاسی برای او و دیگر سیاستمداران این کشور از اهمیت بیشتری برخوردار است.
روزنامه واشنگتن پست اخیرا با استناد به نتایج تحقیقات دانشگاه کلمبیا گزارش داد که اگر فاصله گذاری اجتماعی به جای ۱۶ مارس، در دوم این ماه اجرایی میشد، میتوانست از مرگ ۹۰ درصد از بیماران مبتلا به کرونا جلوگیری کند. محققان دانشگاه کلمبیا بر مبنای یافتههای خود اعلام کردند اگر طرح فاصله گذاری اجتماعی تنها دو هفته زودتر اعمال میشد، ممکن بود جان ۳۶ هزار نفر از قربانیان کرونا حفظ شود.
آمریکا در حالی که تنها ۵ درصد از جمعیت دنیا را تشکیل میدهد، بیش از ۲۵ درصد از مرگ و میرهای ناشی از بیماری کرونا را به خود اختصاص داده است. مردم آمریکا به دلیل سیاستهای غلط و تعلل دولت خود در مواجهه با کرونا بیشترین آسیب را در میان مردم جهان تجربه کرده اند. این در حالیست که اگر چنین اتفاقی در کشور دیگری رخ میداد، آمریکا با عَلم کردن شعارهای حقوق بشری خود، خواهان انجام تحقیقات از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل میشد.
اگرچه هیچ کشوری از شر ویروس کرونا در امان نبوده، اما دادههای بدست آمده از انگلیس و آمریکا نشان میدهد که میزان مرگ و میر در میان قشر فقیر این کشورها دو برابر افراد مرفه آنهاست. اطلاعات بخش بهداشت شهر نیویورک نیز نشان داد سیاهپوستان و اسپانیایی تبارها ۶۰ درصد از جان باختگان ویروس کرونا در این شهر را تشکیل میدهند. در شیکاگو، در حالیکه سیاهپوستان تنها ۳۳ درصد از جمعیت را تشکیل میدهند، اما ۷۵ درصد از مرگ و میر ویروس کرونا در این شهر مربوط به این گروه است. وضعیت در ایالتهای لوئیزیانا، کارولینای شمالی و جنوبی و میشیگان نیز وخامت بارتر از این گزارش شده است.
تبعیض نژادی علیه رنگین پوستان در آمریکا در بخش مراقبتهای بهداشتی سابقه طولانی دارد و نابرابری درآمدی و دسترسی ناکافی به خدمات بهداشتی و درمانی باعث هر چه وخیمتر شدن شرایط برای فقرا شده است. نتایج مطالعه یک موسسه تحقیقات پزشکی نشان میدهد در طول همهگیری ویروس کرونا، آمریکایی-آفریقایی تبارها که علائم ویروس کرونا را دارند، کمتر مورد آزمایش قرار گرفته، درمان آنها با تاخیر انجام میشود و جان آنها بیشتر در معرض خطر است. شرایط برای اسپانیایی تبارها نیز چندان خوب نیست. میزان مرگ و میر آنها در نیویورک دو برابر بیشتر از سفیدپوستان این شهر است.
شیوع ویروس کرونا سیاست «نخست ثروتمندان» و «سفید برترپنداری» آمریکا را بیش از پیش نمایان کرد. بیشتر ثروت آمریکا تنها در دست اقلیت خاصی در این کشور متمرکز است. موسسه بروکینگز ارزش خالص ثروت یک خانواده سفیدپوست در آمریکا را ۱۰ برابر بیشتر از ثروت خالص یک خانواده سیاهپوست اعلام کرد. شکاف ثروتی منجر به شکافهای دیگر میشود که در نهایت ابتلا و مرگ و میر بیشتر ناشی از ویروس کرونا را در میان رنگین پوستان در پی دارد. کرونا بیش از هر زمان دیگری ساختار نژادپرستانه در آمریکا را در معرض دید جهانیان قرار داد.
شیوع کرونا بر شدت نژادپرستی و بیگانه هراسی در درون جامعه آمریکا بیشتر دامن زد. در این مدت میزان خشونتها و جرایم ناشی از نفرت علیه آمریکایی-آسیایی تبارها به شدت رو به افزایش گذاشته و ورود آنها به رستورانها ممنوع شد. رسانههای داخلی آمریکا به موج «ضد چینی» در بحبوحه شیوع این همه گیری کمک قابل توجهی کردند. موارد بسیاری از خشونت و آزار و اذیت علیه آسیایی تبارهای ساکن در آمریکا گزارش شد.
در حالیکه قرنطینه یک روش متداول برای کنترل هر بیماری عفونی است و تقریبا در همه کشورها در دامنهای متفاوت اجرا شد، با این حال مقامات آمریکا با جبهه گرفتن نسبت به این رویکرد مقابله ای، به شیوع بیشتر این بیماری کمک کردند. در این میانه رسانههای آمریکا نیز کم نگذاشتند و به کمک دولت آمده و به انتقاد از قرنطینه ووهان و شهرهای ایتالیا پرداختند.
استاندارد دوگانه همان چیزی است که رسانههای غربی دهه هاست آن را در پیش گرفته اند. در تمامی این سالها رسانههای آمریکا شانه به شانه دولت از هیچ فرصتی برای حمله به کشورهایی با نظام سیاسی متفاوت از خود مضایقه نکردند و در ماههای اخیر ویروس کرونا و به تبع آن جان میلیونها انسان بی گناه را دستاویز بازیهای سیاسی خود کرده اند.
مقصر جلوه دادن دیگر کشورها برای سرپوش گذاشتن بر اهمال و سستی دولت، واقعیت ترسناک ریاکاری آمریکا از منظر حقوق بشر را به رخ همگان کشید.
بحران بی سابقه سلامت جهانی، ضعف و قصور جامعه آمریکا در حفاظت از حقوق اساسی بشر را بیش از هر زمان دیگری برملا کرد. واقعیت غیرقابل انکار اینکه دولت آمریکا دیگر نمیتواند با توسل به فرافکنی و مقصر جلوه دادن چین، قصور غیرقابل جبران خود در حفاظت از جان شهروندان خود را پنهان کند.